Over

Gallery Mother and me

ILLUSTRATIES ONTSTAAN NIET DOOR MIJ

ZE ONTSTAAN ONDANKS MIJ

Ik geloof niet dat creativiteit iemand toebehoort, het woont en stroomt in ons allemaal, en via ieder van ons vindt het een eigen weg naar buiten.

———

Iedereen heeft ooit van tekenen gehouden. Liggend, voorovergebogen over je papier, zomaar, kleuren en vormen maken, alsof je zelf niet meer bestond. De meeste mensen zijn er mee gestopt tegen de tijd dat ze iemand moesten worden. Zonde, want er zijn al zoveel iemanden.

Ik kon nooit met tekenen stoppen. En ben misschien dus ook nooit helemaal een ‘iemand’ geworden. Ik geloof derhalve nog steeds in wonderen en sprookjes en sta voor altijd met 1 been vast in een andere wereld. En dan, wanneer ik ‘ik’ niet meer voel en als er een zoemende stilte ontstaat, gaat creativiteit met mij op stap door haar wonderlijke landschap. Ik kan daardoor soms verrast worden door wie er uit het potlood kruipt.

Ik heb veel geleerd van de opleidingen (zowel schrijf als illustratie/kunst maar ook van filosofie) waarin je werd uitgedaagd om jezelf te spiegelen, maar vooral van veel doen. Fouten maken. Mezelf willen verbeteren. Afkijken van de grootmeester van de vorige eeuw. Ik leer nog steeds iedere dag van prachtige (kinder)boeken en grote Illustratoren en schrijvers.

Ik geef een idee de tijd en aandacht om te rijpen, te slijpen. En dan kijk ik wat zich laat zien, dat vraagt doen, gummen, het nog een keer doen – tot het klopt. Weer schrijven, deleten, zoeken, de woorden laten dansen. Ik maak nooit een prop maar leg het weg, hoe ontevreden ik ook ben, tot ik begrijp wat ik probeerde te tekenen. Teksten lees ik voor of stuur ik op voor feedback. Mijn eerste verhaaltje duurde 10 jaar tot ik het in een paar uur herschreef en het in een keer klopte. Mijn studie filosofie en grote interesse in ‘zijn’ spelen op de achtergrond altijd een rol in het werk.

‘Dicht Doosje’ 

Liefde staat in mijn werk centraal. Voor elkaar en voor het kleine, en nu in mijn eerste eigen boekje ‘Dicht Doosje’ staat de schoonheid in ‘jezelf zien’ centraal. Hiermee hoop ik (kindjes) mee te geven dat je geen ander pak aan hoeft te trekken (stoer, op stand, groots, mystiek), maar dat -als je goed kijkt- je zal zien hoe mooi je al bent.

Dicht Doosjes zijn doosjes met een boekje er in. Het eerste ‘Dicht Doosje’ is uitgekomen op de kunst10daagse in Bergen: Het mooiste ben je (als je) Zelf. Naar aanleiding van de te gekke reacties is het nu onderweg om zijn weg te vinden naar de juiste uitgever. To be continued 🙂

De beelden die uit de vele opdrachten geboren worden hangen inmiddels op plekjes die ik niet ken, meestal bij kinderogen in de buurt. Ik ben intens dankbaar voor al die bijzondere opdrachten en voel me verbonden met de wereld om me heen.